ต้อหิน อันตรายมากกว่าที่คุณคิด......

ต้อหิน เป็นโรคที่มีการทำลายของเส้นประสาทจากหลายสาเหตุซึ่งความดันตาสูงเป็นสาเหตุที่สำคัญอย่างหนึ่ง ทำให้ลานสายตาเสียไปหรืแคบลงเรื่อยๆ ส่วนใหญ่พบในผู้ที่มีอายุ 40 ปีขึ้นไป แต่อาจพบได้ในคนที่มีอายุต่ำกว่านี้ หรือเป็นมาตั้งแต่กำเนิดก็ได้ และมักเป็นกับตาทั้งสองข้าง โดยปกติคนเรามีน้ำหล่อเลี้ยงอยุ่ภายในลูกตา น้ำหล่อเลี้ยงนี้ถูกสร้างขึ้นภายในลูกตาและถูกขับออกมาภายนอกลูกตา การสร้างและการขับออกนี้ต้องสมดุลกับความดันลูกตาจึงจะปกติ ถ้าเกิดการเสียสมดุล เช่นมีการสร้างมากผิดปกติ หรือขับออกน้อยกว่าปกติจะทำให้ความดันลูกตาสูงขึ้น สาเหตุส่วนใหญ่เกิดจากการไหลออกของน้ำหล่อเลี้ยงน้อยกว่าปกติ ทำให้มีการคั่งของน้ำอยู่ภายในลูกตาตาจะแข็งราวกับหิน จึงเรียกว่าต้อหิน                 ความดันลูกตา ซึ่งสูงผิดปกติจะไปกดประสาทตาซึ่งอยู่ทางด้านหลังของลูกตา ทำให้ประสาทตาเสื่อมและต่อไปจะทำให้ตามัว ถ้าทิ้งไว้โดยไม่ได้รับการรักษาตาจะบอดไปในที่สุด แม้ผู้ป่วยจะได้รับการรักษาจนความดันลูกตาลงมาเป็นปกติ แต่สายตาที่เสียไปแล้วจากโรคต้อหินนี้ไม่สามารถกลับคืนมาดีเหมือนเดิมได้   จึงจัดว่าโรคต้อหินเป็นโรคตาที่ร้ายแรงมากโรคหนึ่ง                 ประเภทของต้อหิน 1.       ชนิดเฉียบพลัน 2.       ชนิดเรื้อรังแบบมุมเปิด 3.       ชนิดเรื้อรังแบบมุมปิด ต้อหินชนิดเฉียบพลัน เกิดจากความดันลูกตาที่ขึ้นสูงทันที่ ทำให้ผู้ป่วยมีอาการปวดตามาก ปวดศีรษะ ตามัวลงอย่างรวดเร็ว อาจมีอาการคลื่นไส้อาเจียนร่วมด้วย ถ้าไม่ได้รับการรักษาอาการจะเป็นมากขึ้นตามลำดับ มักเกิดกับผู้ที่มีอายุ   45 ปีขึ้นไป                 ต้อหินชนิดเรื้อรังแบบมุมเปิด โรคจะดำเนินไปอย่างช้าๆ ความดันตาขึ้นที่ละน้อย จึงไม่มีอาการเจ็บปวด มักเป็นกับตาทั้งสองข้าง โดยในระยะแรกๆจะไม่มีอาการผิดปกติ ต่อเมื่อโรคดำเนินไปมาก  ประสาทถูกทำลายไปเรื่อยๆ ทำให้ลานสายตาแคบลง ผู้ป่วยจึงสังเกตและมาพบแพทย์ ถ้ามาช้าเกินไปสายตาอาจบอดสนิทได้                 ต้อหินชนิดเรื้อรังแบบมุมปิด ต้อหินชนิดนี้จะไม่มีอาการ โรคจะดำเนินไปทีละน้อยมุมม่านตาปิดเป็นหย่อมๆ ความดันตาจะค่อยๆ สูงขึ้น ตรวจขั้วประสาทตาพบว่าขั้วประสาทตาบุ๋มจากต้อหิน และลานสายตาแคบลง                 ดังนั้นผู้ที่มีอายุมากกว่า   40 ปีขึ้นไป จึงควรได้รับการตรวจและวัดความดันลูกตาจากจักษุแพทย์ เพื่อจะได้ตรวจพบโรคนี้แต่เนิ่นๆ โดยเฉพาะผู้ที่มีญาติพี่น้องในครอบครัวเป็นต้อหิน จะมีโอกาสเป็นมากกว่าคนทั่วไป เพราะโรคนี้มีส่วนเกี่ยวข้องทางกรรมพันธุ์ด้วย ต้อหินส่วนใหญ่เป็นโรคที่เกิดขึ้นเองแต่มีต้อหินในผู้ป่วยบางรายเกิดจากผู้ป่วยซื้อยาหยอดตาบางชนิดมาใช้เอง เช่น ยาหยอดตาที่มีคอร์ติโคสเตอรอยด์ประกอบอยู่ในการรักษาการอักเสบได้ดี แต่มีโทษทำให้เกิดโรคแทรกซ้อน คือ ต้อหินได้ถ้าหยอดยานี้ติดต่อกันหลายๆ ขวด ดังนั้นเพื่อความปลอดภัย จึงไม่ควรซื้อยาหยอดตามาใช้เอง ควรใช้ยาเฉพาะที่จักษุแพทย์สั่งให้เท่านั้น                 การใช้ยาหยอดตาในการรักษาต้อหินเป็นวิธีที่ได้ผลและนิยมมากที่สุด โดยในปัจจุบันนี้มียาหยอดตารักษาต้อหินหลายผลิตภัณฑ์ ที่พบว่าได้ผลดีในการลดความดันในลูกตา คือ กลุ่มอนุพันธ์พรอสตาแกลนดิน ซึ่งยาในกลุ่มนี้จะให้ความสะดวกต่อผู้ป่วยมากขึ้น   เนื่องจากส่วนใหญ่หยอดเพียงครั้งละ   1   หยด วันละ 1 เวลาเท่านั้น ในตอนเย็นหรือก่อนนอน ผลข้างเคียงที่อาจเกิดขึ้นคืออาจพบอาการตาแดง ในบางรายแต่สามารถหายและจางลงได้ หรือเมื่อใช้ยาไปสักช่วงเวลาหนึ่งอาการตาแดงจะเกิดน้อยลง                 การรักษาโรคต้อหินทำได้หลายวิธีคือ 1.       การใช้ยา 2.       การยิงแสงเลเซอร์ 3.       การผ่าตัด การเลือกวิธีรักษาวิธีใดนั้น ขึ้นอยู่กับชนิดและความรุนแรงของโรคโดยอยู่ในดุลยพินิจของจักษุแพทย์ผู้รักษาว่าใช้วิธีใดจึงจะได้ผลดีที่สุดต่อผู้ป่วย เมื่อตาข้างที่เป็นต้อหินได้รับการรักษาแล้ว แพทย์จะแนะนำให้ผู้ป่วยทำการป้องกันสายตาอีกข้างหนึ่งไม่ให้เป็นด้วย เนื่องจากต้อหินมักเป็นกับตาทั้งสองข้าง การป้องกันทำได้โดยการหยอดยา ยิงแสงเลเซอร์ หรือผ่าตัด เพราะถ้าปล่อยทิ้งไว้จนกระทั่งเป็นต้อหินแล้วค่อยมารักษาสายตาที่เสียไปแล้วมักไม่กลับคืนมา การป้องกันนั้นเป็นเพียงแต่ควบคุมความดันลูกตาให้เป็นปกติ ทำให้สายตาไม่เสียไปมากกว่าที่เสียไปแล้ว ยาลดความดันในลูกตากลุ่มอนุพันธ์พรอสตาแกลนดินบางชนิดยังให้ความสะดวกต่อผู้ป่วยมากขึ้น เพราะมีความคงตัวสูงสามารถเก็บรักษาในอุณหภูมิห้องโดยไม่จำเป็นต้องแช่เย็นให้ยุ่งยากอีกต่อไป อย่างไรก็ตามผู้ป่วยควรอ่านดูฉลากยาก่อนว่าท่านได้รับยาชนิดใดมา เพื่อประโยชน์สูงสุดในการรักษา และควบคุมโรคต่อไป                                   เรียบเรียงโดย.....บริษัท อัลคอน แลบอราทอรีส์ (ประเทศไทย) จำกัด

ผู้ตั้งกระทู้ Admin :: วันที่ลงประกาศ 2008-04-07 19:08:47 IP : 58.9.79.227

กระทู้นี้ไม่เปิดให้แสดงความคิดเห็น